ستون پنجم دشمن در اطراف پیشوای مظلوم

یاران خائن، که به عنوان ستون پنجم دشمن عمل می‌کنند، گاهی از دشمن نیز تأثیرگذارتر هستند. این افراد اطراف امام حسن (ع) نفوذ کردند. امام تلاش زیادی برای خنثی کردن توطئه آنها کرد، اما جامعه تحت تأثیر قرار گرفت و آثار خیانت آنها جبران‌ناپذیر شد.

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، شرایط خاص اجتماعی در زمان امام حسن مجتبی علیه السلام، یکی از تلخ‌ترین دوره‌های تاریخ شیعه به شمار می‌آید. در این دوران، جامعه‌ای بحران‌زده و جنگ‌زده وجود داشت و بسیاری از اصحاب که رابطین مردم با امام بودند، به شهادت رسیده بودند. همچنین تلاش‌های معاویه برای شهادت امام و جنگ روانی که به راه انداخته بود، شامل شایعه‌سازی‌های فراوان در آن زمان به مشکلات این دوره افزوده بود.

خبرگزاری تسنیم در گفت‌وگو با حجت الاسلام علی عباسی، مدرس حوزه و پژوهشگر سیره اهل بیت علیهم السلام، به بررسی اوضاع سیاسی و اجتماعی در دوران امامت امام حسن مجتبی علیه‌السلام و دلایل و زمینه‌های افول فکری و فرهنگی خواص به عنوان عامل شهادت آن حضرت پرداخته است.

بخش دوم و پایانی این گفت‌وگو را می‌خوانید:

مهمترین حیله‌های معاویه برای سست کردن یاران امام حسن (ع)

مهمترین حیله‌ها و خدعه‌های معاویه برای سست کردن یاران امام حسن علیه‌السلام چه بود و در این راستا چه کارهایی انجام داد؟

معاویه استاد تمام‌عیار جنگ روانی بود. با وجود اینکه ابزارهای امروزی جنگ روانی و فضاهای رسانه‌ای را در اختیار نداشت، از ابزارهای عصر خودش به خوبی بهره‌برداری کرد. او به روش‌های مختلف تلاش کرد خواص را از امام حسن مجتبی علیه‌السلام جدا کند.

1. تطمیع مالی یا پیشنهاد منصب‌های مهم

در اینجا به چند روش اصلی اشاره می‌کنم. یکی از روش‌های همیشگی معاویه تطمیع بود. او با روش‌هایی نظیر تطمیع و وسوسه‌گری، سعی کرد خواص را به سوی خود جذب کند. این تطمیع ممکن بود به صورت مالی و پولی یا به وسیله جذابیت‌های زندگی راحت و تجملاتی باشد. او با استفاده از زر و پول به خرید افرادی پرداخت که ظرفیت مالی و خودباختگی داشتند. همچنین از مشاوره افرادی که در مکر و فریب شناخته شده بودند، بهره می‌برد.

به عنوان مثال، جریان عبیدالله ابن عباس از این نوع تطمیع‌ها بود که در آن، پیشنهادات مالی به برخی افراد داده شد. همچنین معاویه با چرب‌زبانی و وعده‌های زندگی راحت، افرادی را به سوی خود جلب کرد. مثلاً همسر امام حسن مجتبی، که از نزدیک‌ترین افراد به امام حسن بود و انتظار می‌رفت محافظ و یار او باشد، با وعده‌هایی مانند حرمسرای آنچنانی و زندگی راحت، به سمت معاویه جذب شد. این زندگی تجملاتی که معاویه وعده داده بود، بر خلاف آنچه در نزد امام حسن مجتبی وجود داشت، او را به سوی خود کشاند.

روش دیگر معاویه پیشنهاد منصب‌های مهم به افرادی بود که در کوفه حضور داشتند. این افراد به دنبال فرصتی بودند تا از معاویه منصبی کسب کنند. تحلیل آنها این بود که معاویه غالب خواهد شد و سپس می‌توانند از او منصبی مطالبه کنند.

تطمیع و وسوسه‌گری که به آن اشاره کردیم، همیشه به معنای این نبود که معاویه به طور مستقیم از خواص بخواهد تا با امام حسن علیه‌السلام بجنگند. در بسیاری از موارد، او فقط می‌خواست که آنها بی‌طرف بمانند یا در گوشه‌ای ایستاده و درگیر نشوند.

منبع:

https://bookmarklinx.com/story16448160/jetbe

https://bookmarkerz.com/story16336978/jetbe

https://bookmarkahref.com/story16432833/jetbe

https://top10bookmark.com/story16323281/jetbe

https://tinybookmarks.com/story16457836/jetbe

https://thebookmarknight.com/story16422463/jetbe

https://scrapbookmarket.com/story16395855/jetbe

https://royalbookmarking.com/story16426164/jetbe

https://natural-bookmark.com/story16426632/jetbe

https://nanobookmarking.com/story16383766/jetbe

https://monobookmarks.com/story16326603/jetbe